CO₂ footprint

In vergelijking met andere soorten vlees heeft kip een gunstige CO₂ footprint, dit houdt in dat het een lagere impact heeft op het milieu. Kip komt in de buurt van plantaardige voedingsmiddelen. Ook ten opzichte van een aantal vissoorten doet kip het goed. Diervriendelijke huisvestingsystemen leiden tot een grotere CO₂-voetafdruk per kg product.

De CO₂-voetafdruk van kuikens in het huidige supermarktconcept is 10 procent hoger dan reguliere kuikens en die van Beter Leven-kuikens 20 procent hoger. Van biologische kuikens is de CO₂-voetafdruk bijna 60 procent hoger dan van reguliere kuikens. De oorzaak van het verschil in voetafdruk is nagenoeg volledig gelegen in het voerverbruik. Een toename van deze concepten en Beter Leven Ster 1 kippen in het supermarktschap (vanaf 2023 gaan nagenoeg alle supermarkten over op Beter Leven Ster 1) betekent dus een grotere impact op het milieu.

Bij de productie van kip is het de teelt voor de grondstoffen van het voer dat zorgt voor het grootste deel van de uitstoot van broeikasgassen. Daarom is het belangrijk om het voer zo efficiënt mogelijk om te zetten in vlees (voerconversie).

Een kip gaat uit zichzelf al efficiënt om met zijn grondstoffen en hier maakt de Nederlandse vleeskuikensector gebruik van. De Wageningen Universiteit heeft uitgerekend dat voor iedere kilo levende kip slechts 1,67 kilo voer nodig is, dat is een van de beste scores wereldwijd.

Samen met de voerproducenten wordt er gezocht naar manieren om de voerconversie nog meer te verbeteren en werken vleeskuikenhouders mee aan het verder verminderen van de CO₂footprint.

Dat de sector er steeds beter in slaagt om de CO₂ footprint te beperken blijkt wel uit het feit dat de uitstoot van broeikasgassen per kilo vlees tussen 1990 en 2012 is verminderd met 34% (bron: Blonk Milieuadvies, 2011). Er zijn enkele vegetarische vleesvervangers die een nog lagere CO₂ footprint hebben dan kip. Zie daarvoor Blonk MIlieuadvies, 2017).

Enkele belangrijke ontwikkelingen die hieraan hebben bijgedragen zijn: